Sossusvlei

Om 5.30 uur gaat de wekker. Even ontbijten en om 6.45 uur zitten we in de auto op weg naar de Sossusvlei. We willen op tijd bij de gate staan die om 7.40 uur open gaat zodat we de duinen bij zonsopgang kunnen zien. Dan kun je de mooiste foto’s maken. De weg naar de gate is erg slecht. We kunnen niet harder dan 65 km/u rijden en worden goed wakker geschud door al het gehobbel. Eenmaal bij de gate zijn we zeker niet de eerste. We sluiten ongeveer als 10e aan in de rij en er volgen er al snel meer. Ik ga even rondlopen maar ben vrij snel weer terug in de auto. Het is nu nog maar 9 graden buiten en dat is best koud in een korte broek :-). Als we het park binnen mogen is het nog 62km rijden naar de hoge duinen. We zien onderweg wildebeesten en twee jakhalzen lopen. De laatste 4km kunnen alleen de 4x4 auto’s verder rijden, dus wij ook. De cursus jeeprijden die we de week voor onze reis hebben gehad komt nu goed van pas. We weten hoe we door het losse, mulle zand moeten komen en het gaat prima. We parkeren de auto en lopen de paar mensen achterna die er al zijn. Voor ons ligt een grote hoge zandduin die ze hier “the big Mummy” noemen. Die gaan we beklimmen (er is ook een big Daddy maar die is ons iets te hoog). Eenmaal boven heb ik het niet echt koud meer, maar wat een uitzicht!! Beneden rechts van de duin ligt de Deadvlei. Een uitgedroogde en gescheurde witte grond met daar op verschillende dode kale bomen. Een heel surrealistisch beeld maar ook weer geweldig mooi. Daar willen we foto’s maken en er is maar 1 manier om daar te komen. Aan de zijkant van de berg recht naar beneden lopen. Dat lukt goed alleen zitten onze schoenen en benen daarna vol met rood zand. We lopen een tijd rond en maken veel foto’s. Wat een apart stuk natuur! Als we het hebben gezien lopen we via een andere weg terug naar de auto. Gelukkig hoeven we de zandberg niet terug omhoog :-) Het is inmiddels een stuk drukker geworden en er komen ons veel mensen tegemoet. En ook hier barst het van de Nederlanders. Je hoort niks anders om je heen. Op de terugweg zien we nog een struisvogel, een trap (een hele speciale vogel volgens Sam) en een wildebeest. 
Buiten het park kunnen we tanken dus we gooien hem weer vol, klaar voor de reis van morgen. Pinnen lukt ook hier weer niet. Blijkbaar zit er steeds geen geld in de apparaten. Eenmaal terug bij het hotel kleden we ons om en gaan lekker op een bedje bij het zwembad relaxen en lunchen. This is the Good life! 
Om een uurtje of 6 zitten we weer gedoucht en omgekleed op het terras bij het restaurant. Even een drankje en daarna weer lekker eten. We willen op tijd klaar zijn met eten want vanavond is de Bloedmaan te zien en blijkbaar is het in Namibië het beste waar te nemen. We zitten midden in de woestijn dus dan moet het lukken. Als we om half 10 buiten komen zien we dat de volle maan allang niet meer vol is. Snel de fotospullen pakken op de kamer en alles installeren buiten. Inmiddels is het goed donker en zien we een hemel vol sterren en de hele Melkweg. Dit hebben we nog nooit zo gezien! Het fotograferen en vooral scherp krijgen van de maan en de sterren valt nog niet mee! Maar na een tijdje experimenteren en een dosis frustratie lijkt het toch wel gelukt. Het is inmiddels koud geworden buiten en we zijn er na ruim een uur een maan en sterren fotograferen ook wel klaar mee. We gaan naar binnen en naar bed. Morgen rijden we verder naar Swakopmund en dat is een rit van 6 uur over gravel. Tijd om te gaan slapen dus.