Dag 2 in Pom Pom Camp

We hebben alle twee heel goed geslapen en totaal geen beesten gehoord. We staan om 6 uur op en even later komt er iemand koffie brengen. We drinken het op onze veranda en genieten van het uitzicht op het water terwijl de zon opkomt. Na het ontbijt gaan we met de Nederlanders en het Engelse echtpaar een boottocht maken op het water met de Mokoro boten onder begeleiding van een gids. De oorspronkelijke Mokoro boten zijn kano’s gemaakt van een boomstam. Deze zijn van polyester. De gids staat achterop onze boot en duwt ons voort met een lange stok. Het gaat dus niet snel maar het is juist heel relaxed en we kunnen rustig genieten van de mooie witte waterlelies om ons heen. Er zijn weer veel vogels te zien waaronder de blauwe ijsvogel met zijn knalrode snavel en pootjes. Ik doe weer pogingen om het nog beter op de foto te krijgen en liefst ook nog vliegend. Maar deze beestjes zijn zo ontzettend snel dat het alleen lukt als ze stil aan een rietstengel hangen. Er staat ook een olifant langs de kant maar als hij met zijn oren begint te wapperen en met zijn kop naar ons schud gaan we toch maar weg. Liever geen olifant in de boot. We zien ook nog een heel klein zwart kikkertje met witte stippen dat tegen een rietstengel zit, niet groter dan 2 tot 3 cm, en nijlpaarden. Onderweg wordt er ergens op een eilandje aangelegd en krijgen we koffie en thee met een koekje dat ze in de boot voor ons hebben meegenomen. Na een tocht van zo’n 3 uur komen we weer terug bij de lodge. We gaan met z’n allen brunchen aan de lange tafel. Daarna hebben we vrije tijd tot 15.30 uur. Dan krijgen we thee/koffie met wat snacks. We vullen onze vrije tijd met kletsen met de andere gasten en genieten van de omgeving met de dieren. Echt rond wandelen buiten de lodge kan dus niet vanwege het wild om ons heen. Na de high-tea gaan we om 16.00 uur weer een gamedrive doen samen met het Engels en Spaans echtpaar en onze gidsen Alan en John. We hopen deze keer meer geluk te hebben en nu wel een leeuw, luipaard of cheeta te zien. We rijden al een tijd rond en we zien weinig dieren. Het lijkt er op dat we deze keer weer geen geluk hebben. Totdat.............Sam ineens roept, “een leeuw!”. En jawel, er ligt een grote mannetjesleeuw gewoon langs het pad. We stoppen en de leeuw kijkt een keer op en doet daarna zijn ogen weer dicht. Je ziet hem gewoon knikkebollen. Wel alle tijd voor foto’s dus al is een beetje actie niet verkeerd. Als er ook een andere auto aan komt rijden kijkt hij weer op, sluit zijn ogen en valt dan helemaal plat neer om echt te gaan slapen. We rijden verder. De zon is inmiddels bijna onder dus we stoppen iets verder op een open plek voor een drankje. Terwijl we met ons wijntje in de hand enthousiast staan te praten over het zien van de leeuw roept een van de gidsen ineens dat hij in de verte het vrouwtje ziet lopen. We kijken en zien dan dat ook het mannetje in de verte richting het vrouwtje loopt. We ruimen de boel op en stappen meteen weer terug in de jeep om er naar toe te rijden. We zien ze nu beiden van dichtbij en in beweging. Ze draaien wat om elkaar heen, stoeien een beetje en gaan dan samen liggen. Prachtig om te zien! Helaas is het nu al zo donker geworden dat ik met mijn camera onmogelijk nog foto’s kan maken. Balen!!! Ik probeer het nog wel op allerlei manieren maar besluit dan mijn camera weg te leggen en maar gewoon te genieten van dit schouwspel. Het is nu zo donker dat we ze alleen nog zien als iemand met een lamp bij schijnt. We rijden dus maar terug naar de lodge maar wel voldaan. Als we bijna bij de lodge zijn steekt er nog een civetkat over. Die hebben we nu ook gezien. Eenmaal bij de lodge trekken we onze lange broek weer aan en gaan eten. We zitten allemaal nog vol van onze ontmoeting met de leeuw en leeuwin. Na het eten drinken we nog iets bij het kampvuur en gaan dan onder begeleiding van Alan weer terug naar onze tent. Er staat een olifant naast onze tent van de bomen te eten. Snel maar onze tent in dus en van binnenuit nog even kijken of we kunnen zien waar hij blijft. We zien hem niet maar horen hem wel de takken breken. We duiken ons bed in en dan is het voor ons snel gedaan met de geluiden. We vallen tevreden in slaap.