Klein Aus Vista

Vannacht wordt ik om 2.00 uur wakker geroepen door Sam. Hij had iets gehoord en was gaan kijken. Er liep een spiesbok voor ons huisje. Dus uit bed en kijken. Maar in het donker en zonder lenzen in zie je niet veel. Sam zag er wel 6, ik nul. Dus maar terug het bed in en proberen weer in slaap te komen. Aan het geluid naast mij te horen lukt het Sam vrij aardig.
De volgende ochtend zijn we vanzelf vroeg wakker. We gaan ontbijten, uitchecken en onze reis vervolgen naar Aus. We moeten een stuk over de gravelweg terug zoals we gekomen waren. Daarna hebben we een asfaltweg tot aan Aus. We stoppen onderweg bij de Canyon Roadhouse om te tanken en te pinnen. De tankstelling doet het om een of andere reden niet. De man die het station bedient gaat kijken dus we moeten even wachten. Ik ga alvast naar binnen om te pinnen (bij het uitchecken in het hotel konden we niet met creditcard betalen omdat het apparaat niet werkte dus we zijn aardig door ons contant geld heen). Het pinautomaat hier doet het ook niet. Het tanken lukt inmiddels gelukkig wel. We rijden verder en hopen dat we in Aus kunnen pinnen.
Ook nu is de weg weer lang, recht en redelijk eentonig. Maar als we in de buurt van Aus komen verandert het landschap. Eerst rijden we door massief gebergte van rode rotsen en daarna zien we weer een zeer uitgestrekte vlakte maar met mooie kleuren lila, geel en zandkleur. Hier bloeien veel kleine bloemetjes die kleur geven aan het landschap. Het ziet er prachtig uit. Weer een heel ander landschap dan we tot nu toe hebben gezien. En ik vind het ook het mooiste tot nu toe. Eenmaal in Aus zien we een tankstation waar ook een pinautomaat is. We gooien de tank weer vol want morgen hebben we een lange rit. Helaas doet ook dit pinautomaat het niet. Hopelijk kunnen we met onze pas betalen in het hotel. We vragen de weg en iets verder voorbij het dorp ligt onze lodge al. We checken in en moeten vanaf het hoofdgebouw nog zo’n 7km rijden naar ons huisje. We blijken ergens helemaal achteraf in the middle of nowhere te zitten, echt midden in de natuur met een geweldig uitzicht. Onderweg naar het huisje komen we struisvogels tegen die voor ons uit rennen. Het huisje is helemaal tussen de rotsen ingebouwd. We laden onze tassen uit, eten even iets en rijden dan naar het viewpoint waar we de wilde paarden kunnen zien. Die blijken hier vooral te leven. We hebben geluk. Er is een drinkplaats vlakbij de viewpoint en het staat er vol paarden. Ze lijken heel aaibaar maar zijn dat zeker niet. Dit zijn echt wilde paarden. We kijken een poosje, maken foto’s en kletsen een tijdje met een ander Nederlands stel die we ook al in ons vorige hotel tegen waren gekomen. Zij zitten nu ook in dezelfde lodge.
We rijden terug naar de lodge. Eenmaal daar spot Sam een roofvogel in de lucht. We zien dat hij landt op een groot nest tegen de rots. Dat moet natuurlijk ook op foto vastgelegd worden. Daarna kleden we ons om en rijden weer naar het hoofdgebouw om te eten. De zon gaat op dat moment bijna onder dus onderweg stoppen we om nog foto’s te maken van de zonsondergang. De mensen zijn ook hier super vriendelijk en gastvrij. We eten lekker (onder andere weer Oryx steak) en rijden weer terug naar ons huisje. Ik wil deze vakantie graag foto’s maken van een mooie sterrenhemel maar het is nu bijna volle maan. Er is hier geen lantaarnpaal te bekennen maar we zien genoeg alleen al door het maanlicht. Niet de meest gunstige situatie maar ik ga toch een poging wagen. Daarna drinken we nog even iets voor ons huisje. Het is hier echt heel stil. Af en toe hoor je een geluid van een dier (insect of zo) en verder is er niets dan alleen totale stilte. Dat kennen wij niet in Nederland. Dan houden we het voor gezien. Morgen wordt weer een lange rijdag. We gaan richting de Sossusvlei (rode zandduinen) waar ik heel benieuwd naar ben en hoop mooie foto’s te kunnen maken.
Zin in dus!