Victoria Falls in Zimbabwe

We worden om 7.15 uur opgehaald door onze gids voor vandaag, Popo. Ze is een jonge vrouw die eigenlijk onderwijzeres is en een paar jaar gewerkt heeft in het onderwijs maar geen werk meer had. Nu rijdt ze dagelijks toeristen naar de Victoria Falls in Zimbabwe. We hebben een goeie gids aan haar. Ze weet van aanpakken en regelt voor ons de overgang bij de grens. Om Zimbabwe binnen te kunnen moet je eerst weer allerlei formulieren invullen en vervolgens in de rij staan om stempels in je paspoort te krijgen. De rij is erg lang en dat kan lang duren. Maar gelukkig hebben wij Popo bij ons. Ze vertelt ons dat, als we €10 betalen (ze hebben hier graag euro’s of dollars) we sneller er door zijn en niet in de rij hoeven te wachten. Omkopen mag hier niet maar het werkt wel. Wij gaan voor de vorm in de rij staan achter alle andere toeristen en Popo gaat naar binnen. Zo’n 10 minuten later komt ze ons halen, knikt, en wij kruipen uit de rij en stappen weer in de auto. Dat gaat een stuk sneller! Als we eenmaal in Zimbabwe zijn is het nog een klein uurtje rijden dus we ontbijten in de auto met het pakketje dat we van de lodge hebben meegekregen. We besluiten dat we toch graag de helikoptervlucht boven de Falls willen maken dus Popo brengt ons naar een kantoortje waar we dat kunnen regelen. De vlucht duurt maar zo’n 15 minuten maar we hebben wel een heel mooi uitzicht over de rivier en de watervallen. En zo’n helikoptervlucht is natuurlijk al een belevenis op zich. Daarna gaan we de watervallen van dichtbij bekijken. Popo brengt ons naar de ingang. We huren ook een regenjas op aanraden van Popo omdat je flink nat kunt worden. Gelukkig heb ik de regenhoes voor mijn camera ook meegenomen. Het is een wandeling van 1,5 km langs de watervallen met verschillende uitzichtpunten. Omdat de kloof waar het water invalt vrij smal is heb je vaak geen goed zicht op de totale waterval maar mooi is het wel. Wat een geweld waarmee het water naar beneden stort! Bij de laatste viewpoint kun je een groot gedeelte zien maar je wordt er ook erg nat. Het water valt 95 meter naar beneden en stuift ook weer 95 meter naar boven waardoor je in een mist van motregen loopt. Ik wil toch foto’s maken dus dan maar nat worden. De regenjas hebben we in de rugzak gelaten omdat het warm is. Liever nat worden van de regen dan van het zweet in een kleffe jas. En met dit weer droogt het snel. Als we alles gezien hebben gaan we terug naar de uitgang. Popo neemt ons mee naar een restaurant voor een lunch. Vanaf dat terras hebben we ook nog een mooi uitzicht over de rivierbedding die 100 meter diep ligt. Een lekkere lunch maar erg druk, veel toeristen hier natuurlijk. Popo laat ons, voor we terug rijden, nog een Baobab boom zien van 1000 jaar oud met een omtrek van 18 meter. Indrukwekkend grote boom. Natuurlijk staan hier ook verkopers met souvenirs en met goed onderhandelen kopen we nog een leuk souvenir.
Op de terugweg is de grensovergang snel geregeld en hebben we weer wat extra stempels in ons paspoort. Eenmaal terug in de lodge gaan we even op bed liggen en vallen in slaap. Even een uurtje bijtanken. Daarna een hapje eten, bij de receptie mijn blog bijwerken en uploaden en dan gaan we onze tassen weer inpakken zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken naar Nata, onze volgende lodge.