Van Swakopmund naar Damaraland Twyfelfontein

Na het ontbijt willen we vertrekken. De linker voorband lijkt wat slapper te staan als de rest. We laten dus eerst even de banden checken bij het Shellstation dat we hebben gezien hier in Swakopmund. Er blijkt een scheur aan de zijkant te zitten. We kunnen een reserveband er op laten zetten maar een daarvan is ook niet de beste band. Sam vraagt wat een nieuwe band kost. We betalen omgerekend €130. We nemen liever het zekere voor het onzekere en laten een nieuwe band erop leggen. In de rechter achterband zit een grote spijker. Die band wordt gerepareerd maar we wisselen hem toch om voor een reserveband omdat die er beter uit ziet. De bandenspanning wordt overal gecheckt en dan zijn we klaar om verder te gaan. Dit geeft een gerust gevoel aangezien we vandaag weer een slechte weg gaan krijgen. 
Het eerste stuk gaat goed, prima weg. We rijden langs de kust af richting het noorden naar Hentiesbay. Onderweg stoppen we als we een gestrand schip aan de kust zien liggen. Het blijkt een vissersboot uit Angola te zijn die er al 10 jaar ligt. Daarna rijden we verder. Voorbij Hentiesbay moeten we een D-weg nemen. En dan begint de slechte grindweg weer. Deze keer gelukkig geen 200 km maar slechts 80 km. Dat scheelt :-)
Onderweg letten we goed op of we nog wilde dieren zien. We spotten twee arenden maar verder weinig ander wild. Er was ons vertelt dat er in de buurt van Twyfelfontein olifanten zaten maar we zien er geen helaas. Onderweg komen we wel veel kraampjes langs de weg tegen. De mensen, voornamelijk vrouwen, die erbij staan zijn gekleed in prachtige felgekleurde jurken en zwaaien met de armen om ons te doen stoppen en iets te komen kopen. We rijden er eerst een stel voorbij maar ik wil toch eigenlijk wel graag foto’s maken van die vrouwen. Sam zegt dat dat geld gaat kosten maar niet erg om deze mensen een paar dollar te geven voor mooie foto’s. Als we bij een rij kraampjes stoppen zien we dat er ook twee Himba vrouwen staan. Het Himbavolk is schaars gekleed en hebben hun huid helemaal ingesmeerd met rode klei. Ook daar mag ik foto’s van maken, tegen betaling natuurlijk. Als we in de buurt van onze lodge komen rijden we langs het Damara living museum. Het gebied waar we nu zijn heet Damaraland en de Damara mensen zijn de oorspronkelijke bewoners. In het museum laten ze zien hoe dit volk vroeger kleding, wapens en sieraden maakte. Een soort historisch dorp als in Eindhoven maar dan op z’n Afrikaans :-) We gaan er een kijkje nemen. We krijgen uitgebreid uitleg en de mensen lopen er in de traditionele kleding rond gemaakt van geitenhuid. Op het einde wordt er ook nog gedanst en gezongen. Erg leuk om te zien! Voordat we naar onze lodge gaan nemen we ook nog een kijke bij de Organ pipes. Dit is een rots waarbij de wand bestaat uit verticale balken alsof het door mensenhanden gemaakt is. 
Dan besluiten we dat het genoeg is geweest en willen we toch echt naar onze lodge. Het is inmiddels half 5 en het wordt hier vroeg donker. De lodge ligt helemaal verscholen achter grote rotsblokken. Van hieruit heb je een mooi uitzicht over het gebied. Eenmaal in ons huisje gaan we even op bed liggen en vallen alletwee meteen in slaap. Om half 7 gaan we een drankje doen en komen een Belgisch echtpaar tegen die we al een paar keer eerder zijn tegen gekomen. We drinken samen wat en gaan dan eten. Na het eten duiken we meteen ons bed in. Om 21.00 uur gaat bij mij letterlijk het licht uit en val in slaap.